In een vorige blog vertelden we je dat bamboe een van de sterkste grassoorten ter wereld is die zelfs een nucleaire atoombomaanval overleeft (ja, echt). Hoe kan zulk sterk materiaal dan worden omgezet in een kledingstof die bekend staat om haar zijdezachte kenmerken? In deze blog gaan we dieper in op dit productieproces.
Even terug naar het begin: wat is bamboe ook alweer? Bamboe is een verzamelnaam voor maar liefst 10,000 grassoorten. De bamboe die wordt gebruikt om kleding mee te produceren heet moso. Dit is de populairste bamboesoort in China en is anders dan de bamboe die gegeten wordt door panda’s. Er bestaan verschillende productiemethodes om van bamboe een boxershort te maken.
De eerste en oudste methode is de mechanische methode waarmee een wat harde stof wordt geproduceerd die ook wel bamboelinnen wordt genoemd. De bamboe wordt geplet waarbij natuurlijke enzymen vrijkomen die de bamboe tot een pappige substantie maken. De natuurlijke vezels worden uiteindelijk uiteengetrokken en in garen gesponnen.
Gezien deze productiemethode relatief arbeidsintensief en kostbaar is, wordt er nu voornamelijk gebruik gemaakt van een alternatieve methode die het proces van oplossen versnelt. De bamboe wordt niet langer handmatig geplet, maar eerst geweekt in een oplossing van natriumhydroxide en koolstofdisulfide. Hiermee worden zachte, maar tegelijkertijd sterke vezels verkregen die vervolgens in draden gesponnen worden. Het resultaat wordt bamboeviscose genoemd. Net zoals bij andere productiemethodes kunnen hier afvalstoffen bij vrijkomen die slecht zijn voor het milieu en de gezondheid, ook al is dit vooralsnog een duurzamer proces dan andere productieprocessen.
Bij Bambocks houden we ons aan onze duurzaamheidsbelofte.
